کاروان

ندامت

با چشمانی باز و دهانی بسته

فرو می روم در آب

با پیشانی غرقه به خون  

و دستان زخمی تو .

 

عفونت افکارم را

کلر سوزنده می شوید

 آب  ، نه !

 

این ، 

آخرین راه نجات است 

می فهمم 

ماهی ها در خشکی می میرند ! 

 

 

+   کبرا پورپیغمبر ( آذر ) ; ۱۱:٤۸ ‎ب.ظ ; ۱۳٩۱/٥/۸

design by macromediax ; Powered by PersianBlog.ir